ΤΟ ΝΕΟ ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΡΓΟ ΜΟΥ

Με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζω το νέο μου βιβλίο με τίτλο: Ο ΦΟΒΟΣ ΩΣ ΕΠΙΓΕΝΟΜΕΝΗ ΨΥΧΙΚΗ (ΕΓ)ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ. Εκδόθηκε και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ”. Η περίληψη του δοκιμίου αυτού το οποίο είναι προϊόν μελέτης και εργασίας πολλών ετών παρατίθεται παρακάτω: ΠΕΡΙΛΗΨΗ -------------------------- Στο δοκίμιο αυτό διερευνάται η φύση του φόβου πρώτον ως φυσιολογική ψυχική κατάπτωση σε λύπη ή ταραχή , αναγόμενη σε κάποια πραγματικά αίτια, αληθή, των οποίων οι συνέπειες εκτιμώνται λογικά ως επικείμενες βλάβες ή καταστροφές. Εκείνο όμως που αποτελεί το κύριο περιεχόμενο του βιβλίου είναι ο άλογος, αναίτιος ή δυσανάλογος προς όποιο αίτιο καταλήγει να τον προκαλεί, φόβος. Η δεύτερη αυτή κατηγορία εκτιμάται ως μεθοδική, σκόπιμη και συστηματική εμβολή φόβου στην ανθρώπινη ψυχοπνευματική σφαίρα, ατομική αλλά προπάντων συλλογική, από μηχανισμούς που δεν προκρίνονται ως συγγνωστοί από το Δίκαιο και την κανονική ρύθμιση της κοινωνικής λειτουργίας και του όλου υγιούς βιοτικού φάσματος. Εν τούτοις, δίνονται τεκμήρια ικανά να εμφανίσουν ότι οι μηχανισμοί αυτοί υφίστανται, όπως και το έργο τους, η παραγωγή και εγκατάσταση φόβου , το οποίο μάλιστα εφαρμόζεται ως κυρίαρχο και εν πολλοίς έγκριτο μέσον άσκησης εξουσίας στον, θεσμικά ή ακόμη και απλώς φαινομενικά πολιτισμένο σύγχρονο κόσμο. Αυτοί οι μηχανισμοί επικρατούν ιδίως τώρα, δρώντας παράλληλα ή εναντίον ή και σε συγκεκαλυμμένη διαπλοκή προς τα νομικά πλαίσια. Αποδεικνύεται δε, ότι η ένταση και η έκτασή τους βαίνει αύξουσα, με όχημα όχι πάντοτε την ανοιχτή, απροκάλυπτη βία, αλλά με ποικίλες μορφές εκτροπής του υγιούς ψυχισμού σε φοβικό φορτίο, ως θεμελιώδους συνθήκης ενός "νέου" τύπου ανθρώπου, ευεπίφορου στην χειραγώγηση, αφ΄ενός, και στην πνευματική απίσχναση αφ΄ετέρου. Επιχειρείται, στο εν λόγω βιβλιο, μέσω της "ιστορίας διαχείρισης του φόβου" κατά διαχρονικό συγκριτικό τρόπο, να προβληθεί η δυνατότητα αντιμετώπισης του φοβικού συνδρόμου ως κατασκευής κατ' αρχάς και κυρίως, αλλά και γενικότερα να γίνει κατανοητό ότι ο φόβος που παραλύει την κριτική σκέψη,την δυνατότητα σχηματισμού γνώμης, απόφασης και πράξης , μπορεί να εξαιρεθεί σε μεγάλο βαθμό ή και ολοσχερώς, ενίοτε, από την ανθρώπινη φύση. Θεωρώ ότι, παρά την τρέχουσα παναθρώπινη ιστορική συγκυρία, υπάρχουν ακόμη ελπίδες ανάκαμψης και απελευθέρωσης από αυτά τα διαβρωτικά της όλης ανθρώπινης ουσίας δεσμά, εάν υπάρξει κατανόηση και αντιμετώπιση εκ μέρους των ανθρώπων , του φοβικού συνδρόμου που μεθοδικά, ύπουλα όσο και βάναυσα, έχει ήδη κατακλύσει πολλούς, καθιστώντας τους πειθήνιους υπηρέτες των μεγαλομανών αρχιτεκτόνων της Παγκοσμιοποίησης. Το κρίσιμο ερώτημα που ανακύπτει μέσα στο κλίμα που καλλιεργείται στοχεύοντας στην απεχθή "Μεγάλη Επανεκκίνηση", είναι: "Αυτός ο, με ποικίλες μορφές βίας, απροκάλυπτης ή μεταμφιεσμένης, εγκαθιστάμενος ως επινεμομένη ψύχωση σε παγκόσμια κλίμακα φόβος, είναι ακατανίκητος;" Απαντούμε: "Όχι". Ακριβώς επειδή είναι ένα κατασκεύασμα της Κυβερνητικής. Δεν ανήκει στην ανθρώπινη φύση, δεν αναγνωρίζεται από την ανθρώπινη ιστορία. Μπορεί και πρέπει να καταπολεμηθεί με τρόπους που αναφύονται από την ανθρώπινη αυθεντία. Με ιδιαίτερη χαρά παρουσιάζω το νέο μου βιβλίο με τίτλο: Ο ΦΟΒΟΣ ΩΣ ΕΠΙΓΕΝΟΜΕΝΗ ΨΥΧΙΚΗ (ΕΓ)ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ. Εκδόθηκε και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ”. Η περίληψη του δοκιμίου αυτού το οποίο είναι προϊόν μελέτης και εργασίας πολλών ετών παρατίθεται παρακάτω: ΠΕΡΙΛΗΨΗ -------------------------- Στο δοκίμιο αυτό διερευνάται η φύση του φόβου πρώτον ως φυσιολογική ψυχική κατάπτωση σε λύπη ή ταραχή , αναγόμενη σε κάποια πραγματικά αίτια, αληθή, των οποίων οι συνέπειες εκτιμώνται λογικά ως επικείμενες βλάβες ή καταστροφές. Εκείνο όμως που αποτελεί το κύριο περιεχόμενο του βιβλίου είναι ο άλογος, αναίτιος ή δυσανάλογος προς όποιο αίτιο καταλήγει να τον προκαλεί, φόβος. Η δεύτερη αυτή κατηγορία εκτιμάται ως μεθοδική, σκόπιμη και συστηματική εμβολή φόβου στην ανθρώπινη ψυχοπνευματική σφαίρα, ατομική αλλά προπάντων συλλογική, από μηχανισμούς που δεν προκρίνονται ως συγγνωστοί από το Δίκαιο και την κανονική ρύθμιση της κοινωνικής λειτουργίας και του όλου υγιούς βιοτικού φάσματος. Εν τούτοις, δίνονται τεκμήρια ικανά να εμφανίσουν ότι οι μηχανισμοί αυτοί υφίστανται, όπως και το έργο τους, η παραγωγή και εγκατάσταση φόβου , το οποίο μάλιστα εφαρμόζεται ως κυρίαρχο και εν πολλοίς έγκριτο μέσον άσκησης εξουσίας στον, θεσμικά ή ακόμη και απλώς φαινομενικά πολιτισμένο σύγχρονο κόσμο. Αυτοί οι μηχανισμοί επικρατούν ιδίως τώρα, δρώντας παράλληλα ή εναντίον ή και σε συγκεκαλυμμένη διαπλοκή προς τα νομικά πλαίσια. Αποδεικνύεται δε, ότι η ένταση και η έκτασή τους βαίνει αύξουσα, με όχημα όχι πάντοτε την ανοιχτή, απροκάλυπτη βία, αλλά με ποικίλες μορφές εκτροπής του υγιούς ψυχισμού σε φοβικό φορτίο, ως θεμελιώδους συνθήκης ενός "νέου" τύπου ανθρώπου, ευεπίφορου στην χειραγώγηση, αφ΄ενός, και στην πνευματική απίσχναση αφ΄ετέρου. Επιχειρείται, στο εν λόγω βιβλιο, μέσω της "ιστορίας διαχείρισης του φόβου" κατά διαχρονικό συγκριτικό τρόπο, να προβληθεί η δυνατότητα αντιμετώπισης του φοβικού συνδρόμου ως κατασκευής κατ' αρχάς και κυρίως, αλλά και γενικότερα να γίνει κατανοητό ότι ο φόβος που παραλύει την κριτική σκέψη,την δυνατότητα σχηματισμού γνώμης, απόφασης και πράξης , μπορεί να εξαιρεθεί σε μεγάλο βαθμό ή και ολοσχερώς, ενίοτε, από την ανθρώπινη φύση. Θεωρώ ότι, παρά την τρέχουσα παναθρώπινη ιστορική συγκυρία, υπάρχουν ακόμη ελπίδες ανάκαμψης και απελευθέρωσης από αυτά τα διαβρωτικά της όλης ανθρώπινης ουσίας δεσμά, εάν υπάρξει κατανόηση και αντιμετώπιση εκ μέρους των ανθρώπων , του φοβικού συνδρόμου που μεθοδικά, ύπουλα όσο και βάναυσα, έχει ήδη κατακλύσει πολλούς, καθιστώντας τους πειθήνιους υπηρέτες των μεγαλομανών αρχιτεκτόνων της Παγκοσμιοποίησης. Το κρίσιμο ερώτημα που ανακύπτει μέσα στο κλίμα που καλλιεργείται στοχεύοντας στην απεχθή "Μεγάλη Επανεκκίνηση", είναι: "Αυτός ο, με ποικίλες μορφές βίας, απροκάλυπτης ή μεταμφιεσμένης, εγκαθιστάμενος ως επινεμομένη ψύχωση σε παγκόσμια κλίμακα φόβος, είναι ακατανίκητος;" Απαντούμε: "Όχι". Ακριβώς επειδή είναι ένα κατασκεύασμα της Κυβερνητικής. Δεν ανήκει στην ανθρώπινη φύση, δεν αναγνωρίζεται από την ανθρώπινη ιστορία. Μπορεί και πρέπει να καταπολεμηθεί με τρόπους που αναφύονται από την ανθρώπινη αυθεντία.