΄΄Σίβυλλα δε μαινόμενω στόματι αγέλαστα και ακαλλώπιστα και αμύριστα φθεγγομένη χιλίων ετών εξικνείται τηι φωνηι δια τοι θεόν΄΄(Αλλά η Σίβυλλα με στόμα εκστατικό μιλάει δίχως να εξωραϊζει με γέλια και κομψότητες και αρώματα τα λόγια της . Η φωνή της διασχίζει τον χρόνο, φθάνει στο μέλλον∙ κι είναι λόγος θεού.)
[Ηράκλειτος].
Λοιπόν , πλέοντας στο χάος της καθολικής αστασίας που κατασκεύασαν οι κυβερνήτες αυτού του ΄΄πλοίου των τρελλών΄΄, αυτής της χώρας, αυτού του καιρού, ας κρατηθούμε από την ανάμνηση εκείνου που υπήρξε σημείο στήριξης και ορμητήριο της ανθρώπινης Οντότητας και Ιστορίας∙ της Οντότητας και εξέλιξης του Κόσμου, επίσης. Ας κρατηθούμε κι ας ξεκινήσουμε από την ανάκληση του ερείσματος και πηγής κάθε Ζωής. Από τον ΄Ερωτα .
Αυτόν τον Πρωτόγονο, τον αβρό, που μέχρι το χτίσιμο των προσφάτων φραγμών αποκλεισμού του ΄΄έξω απο εμάς΄΄, μέχρι το στήσιμο των δοκάνων από τους ΄΄ανδραποδώδεις θηρατές των πρόχειρων απολαύσεων΄΄ (Πυθαγόρας), διέσχιζε όλους - μα όλους - τους αιώνες, άφθαρτος κι αληθινός, γι’ αυτό και Ωραίος∙ αυτός, ο κομιστής της Αλήθειας, ο Θεός∙ εμπνευστής φωνών και αισθημάτων που απευθύνονται στο ασύνορο μέλλον. Αυτός, ο δωρητής του Φωτός, που άστραφτε στο επαναλαμβανόμενο συχνά - πυκνά εντροπικό Χάος και, στη συνέχεια ή ασυνέχεια του ίσως, στην δημιουργική Τάξη / Ρυθμό της ανθρώπινης περιπέτειας, ο ποιητής και σπορέας των αστραπών - σημείων μιας άλλης, σε κάθε περίπτωση ωραιότερης, δέσμης δυνατοτήτων ή δυνάμεων .
Ο
μύθος είναι η αρχαιότερη αφηγηματικά δομημένη μορφή του ανθρώπινου
Λόγου. Άλλωστε, μέχρι τα κλασσικά χρόνια, «μύθος» σήμαινε ακριβώς
«λόγος». Οι σημασίες του λόγου «διάνοια» και «έκφραση» εκπληρώνονται
μέσω του μύθου, που προσκομίζει ανυπέρβλητη αισθητική τελειότητα
γλωσσική και στο περιεχόμενό του συνυφαίνει απροσμέτρητους καρπούς της
διάνοιας, όπως είναι η μαρτυρία πραγματικών γεγονότων και η μυσταγωγία,
εισάγοντας μια τάξη φυσική σε ένα σύνολο στοιχείων που δεν προσφέρεται
σε καμία άλλη ταξινόμηση. Τα γνωρίσματα του μύθου τον ανέδειξαν αναγκαία
και διαχρονική ποιητική, που δεν μπορεί να υποστείλει ούτε ο χρόνος,
ούτε οι εκάστοτε νεωτερισμοί.
